خداوند متعال در قرآن مجيد(1) با بيان موكد و دقت فوق العاده، نحوه برخورد با پدر و مادر را سفارش مي نمايد. و دستورات لازم در خصوص احترام به والدين و حق شناسي و عواطف انساني در حق والدين را صادر مي نمايد. در سوره اسراء مي فرمايد:
(وَقَضي رَبُّكَ اَلّا تَعْبُدُا اِلّا وَ بالوالدين احساناً امَّا يَبْلُغَنَّ عِندِكَ الْكَبِرَ اَحَدَهُما اَوْ كِلا هُما فَلاتَقُل لَهُما اُفٍ ولاتَنْهَرْهُما وَقُل لَهُما قَولاً كَريما* وَاحْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُلِّ مِنَ الرَّحْمَهِ وَ قُل رَّبِ ارْحَمْهُما كما رَبَّياني صَغيراً* رَبَكُم اَعْلَمُ ربَما في نُفُوسِكُمْ اِن تَكوُنوا صالحينَ فَاِنَّه كانَ لِلْاَوّابين غفوراً)
«پروردگارت فرمان داده جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيكي كنيد؛ هرگاه يكي از آنها يا هر دوي آنها نزد تو به پيري برسند، كم ترين اهانتي به آنها روامكن و بر سر آنها فرياد مزن و گفتار لطيف، سنجيده و بزرگوارانه به آنها بگو. بال هاي تواضع خويش را در برابرشان از محبت و لطف فرد آر، و بگو پروردگارا! همان گونه كه آنها مرا در كودكي تربيت كردند، مشمول رحمتشان قرار ده. پروردگار شما آگاه است. هرگاه صالح باشيد، او توبه كنندگان را مي بخشد.»
در تفسير آيات فوق به چند نكته اساسي اشاره شده است.
نكته اول: در آيه 23 خداوند متعال نيكي به والدين را بلافاصله بعد از مساله توحيد قرار داده است و اين هم رديف بودن دو موضوع بيانگر آن است كه اسلام تا چه حد براي پدر و مادر احترام قائل است و معلوم مي شود كه مساله ي احسان به پدر و مادر بعد از مساله توحيد خدا، واجب ترين واجبات است.
در سه سوره ديگر خداوند متعال نيكي به پدر و مادر را بلافاصله بعد از مساله توحيد بيان فرمودعه است؛
- سوره بقره آيه 83: ( لاتَعْبُدوُن اِلّا الله وَ بِالوالِدَينِ اِحْساناً) 
«جز خداي را نپرستيد و به پدر و مادر نيكي كنيد.»
- سوره نساء آيه36: (وَاعْبُدُوالله وَلا تُشْرِكوا بِه شيئنا وَ بِالْوالِدَينِ اُحْساناً) «خداي يكتا را بپرستيد و چيزي را بر او شريك قرار ندهيد و به پدر و مادر نيكي كنيد.»
سوره انعام آيه 151: (اَلّا تُشْرِكوا بِه شَيْئاً وَبِالْوالِدَينِ اِحساناً) 
«به هيچ وجه شرك به خدا نياوريد (نه در عقيده و نه در عمل) و به پدر و مادر نيكي كنيد.»
نكته دوم: خداوند متعال كم ترين بي احترامي نسبت به پدر و مادر را با بيان جمله متعالي (فَلاتَقُل لَهُما اُفٍ) نهي فرموده است. «اُفٍ» كمترين اظهار ناراحتي گفته مي شود. در حديثي از اما صادق (ع) آمده است كه: اگر چيزي كمتر از «اُف» وجود داشت، خداوند از آن نهي مي كرد. خداوند متعال با طرح لغت «اف» حداقل مخالفت و بي احترامي نسبت به پدر و مادر را اجازه نداده است.
پيامبر (ص) فرمودند: از اين كه عاشق پدر و مادر و مغضوب آنها شويد، بترسيد؛ زيرا بوي بهشت از پانصد سال راه به مشام مي رسد ولي هيچ گاه به كساني كه مورد خشم پدر و مادر هستند، نخواهيد رسيد. اين تعبير اشاره لطيفي به اين موضوع است كه چنين اشخاصي نه تنها در بهشت گام نمي گذارند، بلكه در فاصله بسيار زيادي از آن قرار دارند، و حتي نمي توانند به آن نزديك شوند.
سيد قطب در تفسير في الضلال به اين مضمون از پيامبر (ص) نقل مي كند كه: مردي مشغول طواف بود و مادرش را به دوش گرفته، طواف مي داد. پيامبر(ص) را در همان حال مشاهده كرد؛ عرض كرد: آيا حق مادرم را با اين كار انجام دادم؛ حضرت فرمودند:نه؛ حتي جبران يكي از ناله هاي او را به هنگام وضع حمل نمي كند.
در حديثي از امام كاظم (ع) آمده است كه: شخصي نزد پيامبر آمد و از حق پدر و مادر سئوال كرد. حضرت فرمودند: بايد او را با نام صدا نزند، جلوتر از او راه نرود، قبل از او ننشيند و كاري نكند كه مردم به پدرش بدگويي كنند.
نكته ي سوم: خداوند متعال در آيات فوق مي فرمايد ( وَاحْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُلِّ مِنَ الرَّحْمَهِ) انسان بايد در معاشرت و گفتگو با پدر و مادر طوري رفتار كند كه پدر و مادر تواضع و خضوع فرزند را احساس كند و بفهمند كه او نسبت به آنها مهر و محبت دارد و در برابر آنها خاضع و خوار مي باشد. امام سجاد (ع) در دعاي بيست و چهارم صحيفه سجاديه مي فرمايد: خداوندا! چنان كن كه از هيبت پدر و مادرم همانند هيبت سلطان مستبد هراسان باشم، و به هر دو چونان مادري مهربان نيكي كنم و طاعت و فرمانبرداري از آنان و بر و نيكي ام نسبت به ايشان را در نظرم از لذت خواب و در چشم خواب آلود شيرين تر و براي عطش سينه ام از شربت گوارا در كام شخص تشنه خنك تر گردان، تا ميل و خواسته ي ايشان را بر ميل و خواسته خويش مقدم بدارم و رضا و خشنودي آنان را بر رضا و خشنودي خويش ترجيح دهم، و نيكي ايشان را در حق خود هرچند اندك، زياد بينم و نيكي خويش در حق ايشان را هرچند بسيار اندك شمارم.
نكته ي چهارم: براي پدر و مادر خود دعا كنيد و هنگامي كه رو به سوي خداوند متعال مي آوريد، پدر و مادر را (چه در حيات و چه در ممات) فراموش نكنيد، و تقاضاي رحمت پروردگار براي آنها بنماييد. مخصوصا اينم تقاضا را با دليل همراه ساز و بگو (و قل رب ارحمهما كما ربياني صغيرا) 
پروردگارا! همان گونه كه آنها مرا در كودكي تربيت كردند، آنها را مشمول رحمت واسعه خود قرار بفرما. در جائيديگر قرآن مجيد مي فرمايد: (رَبَّنا اغفِرلي و لِوالِدَيَّ وَ لِلْمومنينَ يَومَ يَقوم الحساب)، (26) « بار الها! روزي كه ميزان عدل و حساب باز مي شود تو به من و پدر و مادر من و همه مومنان از غفران و كرم عنايت بفرما.»
نكته ي پنجم: از آنجا كه گاهي در رابطه با حفظ حقوق پدر و مادر و احرتام آنها و تواضعي كه بر فرزند لازم و واجب است، ممكن است لغزش هايي پيش بيايد كه انسان آگاهانه يا ناآگاهانه به سوي آن كشيده شود. در آيات مورد بحث خداوند متعال مي فرمايد: 
پروردگار شما به آنچه در دل و جان شماست. آگاه تر است. (ربكم اعلم بما في نفوسكم) بنابراين اگر بدون طغيان و سركشي در برابر فرمان خدا لغزشي در زمينه احترام و نيكي به پدر و مادر از ضما سرزند و بلافاصله پشيمان شويد و مقام جبران آن برآييد، مسلماً مشمول عفو خواهيد شد: اگر شما صالح باشيد و توبه كار، خداوند توبه كاران را مي آمرزد.
شكر والدين هم رديف شكر خدا
خداوند متعال در قرآن مجيد سوره لقمان، آيه ي 14 مي فرمايد: 
(وَ وَصَينا الاِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حَمَلَتّهُ وَهْناً علي وَهْنٍ وَ فِصالُهُ، في عامَيْنِ اَنِ اشْكُرْلي وَ لِوالدَيْكَ اِلَيَّ المَصير)
«و ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش كرديم و مادرش با زحمت روي زحمت حمل كرد، (و به هنگام بارداري هر روز رنج و زحمت تازه اي را متحمل مي شد) و دوران شيرخوارگي او دو سال پايان مي يابد (آري به انسان توصيه كرديم) كه شكر براي من و براي پدر و مادرت به جا آور كه بازگشت همه به سوي من است.»
امام رضا مي فرمايد: خدا امر فرموده به شكرگزاري از خودش و براي والدين؛ پس اگر كسي والدين را شكر نكند خدا را هم شكر گزار نخواهد بود.

یکی بود ، یکی نبود

 یکی بود ، یکی نبود. آن یکی که وجود داشت ، چه کسی بود؟ همان خدا بود وغیر از خدا هیچکس نبود. این قصه را جدی بگیرید که غیر از خدا هیچ کس نیست .

روزی حضرت موسی در خلوت خویش از خدایش سئوال می کند : آیا کسی هست که با من وارد بهشت گردد ؟ خطاب میرسد : آری ! موسی با حیرت می پرسد : آن شخص کیست ؟ خطاب میرسد : او مرد قصابی است در فلان محله ، موسی می پرسد : میتوانم به دیدن او بروم ؟ خطاب میرسد : مانعی ندارد !

فردای آن روز موسی به محل مربوطه رفته و مرد قصاب را ملاقات می کند و می گوید : من مسافری گم کرده راه هستم ، آیا می توانم شبی را مهمان تو باشم ؟ قصاب در جواب می گوید : مهمان حبیب خداست ، لختی بنشین تا کارم را انجام دهم ، آن گاه با هم به خانه می رویم ، موسی با کنجکاوی وافری به حرکات مرد قصاب می نگرد و می بیند که او قسمتی از گوشت ران گوسفند را برید و قسمتی از جگر آنرا جدا کرد در پارچه ای پیچید و... کنار گذاشت . ساعاتی بعد قصاب می گوید : کار من تمام است برویم ، سپس با موسی به خانه قصاب می روند و به محض ورود به خانه ، رو به موسی کرده و می گوید : لحظه ای تامل کن ! موسی مشاهده می کند که طنابی را به درختی در حیاط بسته ، آنرا باز کرده و آرام آرام طناب را شل کرد . شیئی در وسط توری که مانند تورهای ماهیگیری بود نظر موسی را به خودجلب کرد ، وقتی تور به کف حیاط رسید ، پیرزنی را در میان آن دید با مهربانی دستی بر صورت پیرزن کشید ، سپس با آرامش و صبر و حوصله مقداری غذا به او داد ، دست و صورت او را تمیز کرد و خطاب به پیرزن گفت : مادرجان دیگر کاری نداری ، و پیرزن می گوید : پسرم ان شاءالله که در بهشت همنشین موسی شوی . سپس قصاب پیرزن را مجدداً در داخل تور نهاده بر بالای درخت قرارداده و پیش موسی آمده و با تبسمی می گوید : او مادر من است و آن قدر پیر شده که مجبورم او را این گونه نگهداری کنم و از همه جالب تر آن که همیشه این دعا را برای من می خواند که " انشاء الله در بهشت با موسی همنشین شوی ! "چه دعایی !! آخر من کجا و بهشت کجا ؟ آن هم با موسی ! موسی لبخندی می زند و به قصاب می گوید : من موسی هستم و تویقیناً به خاطر دعای مادر در بهشت همنشین من خواهی شد !

************************

خداوند در مورد یحیی ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: «او را سفارش به نيکى به پدر و مادرش نموديم » و در مورد عیسی می‌فرماید:«خداوند مرا نسبت به مادرم نیكوكار قرار داده است و جبار و شقی قرار نداده است.»

روزی محمد فرشی پهن فرموده بود و روی آن نشسته بود كه در این موقع شوهر حلیمه به حضور آن حضرت آمد، پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ به یاد مهربانی‌های او، برخاست و او را احترام زیادی كرد و گوشه‌ای از فرش خود را گسترد و پدر رضاعی خود را روی آن نشاند طولی نكشید كه مادرش حلیمه وارد شد، حضرت گوشه دیگر فرش را برای او پهن كرد و او را روی آن نشانید و محبت فراوانی به مادر رضاعی خود كرد.

در آیات به انسان‌ها سفارش شده است كه نسبت به پدر و مادر احترام و احسان كنند و نگفته است كه ای مسلمان‌ها به پدر و مادر خود احترام كنید «و به انسان و فرزندان انسان سفارش كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند و با رفتار شايسته و پسنديده خشنودى خاطرشان را فراهم آورد.» و از طرف مادران و پدران هم احترام آنها اختصاصی به پدران و مادران مسلمان ندارد بلكه هر كس كه پدر و مادر است باید مورد احترام فرزندان قرار گیرد چون در آیات سخن از «والدین» است بدون هیچ قیدی به ایمان و اسلام.

چند آیه از قرآن کریم در مورد احترام به پدر و مادر :

«وَ إِذْ أَخَذْنا ميثاقَ بَني‏ إِسْرائيلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا»(بقره، 83)

و (به ياد آوريد) زمانى را كه از بنى اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خداوند يگانه را پرستش نكنيد و به پدر و مادر نيكى كنيد.

«وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا»(نساء، 36)

و خدا را بپرستيد! و هيچ چيز را همتاى او قرار ندهيد! و به پدر و مادر، نيكى كنيد.

«قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً»(انعام، 151)

بگو: «بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده است برايتان بخوانم: اينكه چيزى را شريك خدا قرار ندهيد! و به پدر و مادر نيكى كنيد!

مادر که برود نظم خانه به هم می‌ریزد ...

علی نجف ...

حسن بقیع ...

حسین کربلا ...

زینب دمشق ...

.

.

.

و مهدی را نمیدانم کجا بیابم ...

فرارسیدن ایام فاطمیه تسلیت.

می‌دانی...

بعضی‌ها را هر چه قدر بخوانی...خسته نمی‌شوی!

بعضی‌ها را هر چه قدر گوش دهی...عادت نمی‌شوند!

بعضی‌ها هرچه تکرار شوند... باز بکر هستند و دست‌نخورده!

دیده‌ای؟

شنیده‌ای؟

بعضی‌ها بی نهایتند!

مثل مادر...

ته دسه هيمه و رسن بورده  / ته قد نشا و خرمن بورده

اتا دم راحت دنيا نکردي/ ته عمر صحرا بتتن بورده

لالالالا خسه تن بلاره / شه مار بوي پيرن بلاره

ته مه گره دايي توئه بلاره /  ته شو مسه نشي خوئه بلاره

مسه لالا خوندسي تا صواحي /  مسه داشتي آرزوئه بلاره

لالا دل دارنه ارمونه بلاره /  بي ته دنيا مه زندونه بلاره

ته دوش مشته هيمه، من ته بلاره /  ته دس پره پينه، من ته بلاره

يا نشاء کردي يا مال په دئي  / ته سر ا تن خسه، من ته بلاره

لالا چش مشته اسري  بلاره  /  ته مه دنياي خشيه بلاره

افتاب ته دل گوشه نوونه /  بهار ته دسه ونوشه نوونه

اگه دنياي خشي مه بووشه  / جان مار گرم کشه نوونه

لالالالا شه غمخواره بلاره /  اسا ونه تن نخاره بلاره

معنی فارسی شعر:

دستت را هيزم و طناب بريده و زخمي کرده است/

قدت را نشاء و خرمن کوبي خم نموده است/

حتي يک لحظه در دنيا نياسودي/

عمرت در گشتن و دويدن در جنگل و صحرا تمام شده است/

لالالالا، به قربان تن خسته ات/

فداي بوي پيراهن مادرم بشوم/

به فدايت که مرا در گهواره تاب مي دادي/

به فدايت که شب ها برايم نمي خوابيدي/

برايم تا صبح لالايي مي خواندي/

به فدايت که برايم آرزوها داشتي/

لالا، به فدايت که دلم پر از حسرت و آرزوست/

بدون تو دنيا برايم زندان است/

به فدايت که کوله باري از هيزم بر پشتت نهادي/

به فدايت که دستانت پينه بسته است/

يا مشغول نشاء و يا به دنبال دام ها روانه بودي/

لالا، چشمم پر از اشک است، به فدايت/

تو خوشي دنياي من بودي/

خورشيد، حتي گوشه دل تو نمي شود/

بهار، نيز بنفشه دستانت نخواهد شد/

اگر تمام خوشي هاي دنيا برای من باشد/

هرگز ارزش خوابيدن در آغوش گرم مادر را نخواهد داشت/

لالا، به فداي غمخوار خودم/

به فدايش که اکنون تنش بيمار و رنجور است.

شعر از: شعبان نادري رجه،شاعر سوادکوهي.

حترام به پدر و مادر در دین اسلام بسیار سفارش شده است و کسی که به پدر و مادر خود نیکی کند مورد رضایت خداوند خواهد بود.

داستانی از عشق یک مادر فداکار

« چند سال پيش در يک روز گرم تابستان پسر کوچکي با عجله لباس‌هايش را درآورد و خنده‌کنان داخل درياچه شيرجه رفت . مادرش از پنجره نگاهش مي‌کرد و از شادي کودکش لذت مي‌برد . مادر ناگهان تمساحي را ديد که به سوي فرزندش شنا مي‌کند. مادر وحشت‌زده به سمت درياچه دويد و با فرياد پسرش را صدا زد. پسر سرش را برگرداند ولي ديگر دير شده بود . تمساح با يک چرخش پاهاي کودک را گرفت تا زير آب بکشد . مادر از راه رسيد و از روي اسکله بازوي پسرش را گرفت . تمساح پسر را با قدرت مي‌کشيد ولي عشق مادر به کودکش آنقدر زياد بود که نمي‌گذاشت او بچه را رها کند . کشاورزي که در حال عبور از آن حوالي بود ، صداي فرياد مادر را شنيد ، به طرف آنها دويد و با چنگک محکم بر سر تمساح زد و او را کشت . پسر را سريع به بيمارستان رساندند . دو ماه گذشت تا پسر بهبودي مناسب بيابد . پاهايش با آرواره‌هاي تمساح سوراخ سوراخ شده بود و روي بازوهايش جاي زخم ناخن‌ هاي مادرش مانده بود . خبرنگاري که با کودک مصاحبه مي‌کرد از او خواست تا جاي زخم‌هايش را به او نشان دهد . پسر شلوارش را کنار زد و با ناراحتي زخم‌ها را نشان داد ، سپس با غرور بازوهايش را نشان داد و گفت : اين زخم‌ها را دوست دارم ، اينها خراش‌هاي عشق مادرم هستند»

تقدیم به مادرم

اگــــر مادر نباشـــد زنــــــدگي نيست

به خـــورشيـــد فلك تابنــــدگي نيست

خدا عشق است و مادر كعبه‌ي عشق

به آنان بنـــــدگي ، شــرمندگي نيست

سرم را نه ظلم می تواند خم کند ، نه مرگ ، نه ترس ، سرم فقط برای بوسیدن دست های تو خم می شود مادرم . . .
.
.
.
.
شرمنده می کند فرزند را ، دعای خیر مادر ، در کنج خانه ی سالمندان . . .
.
.
.
.
خورشید هر روز دیرتر از پدرم بیدار می شود اما زودتر از او به خانه بر می گردد . . .
.
.
.
.
به سلامتیه مادرایی که با حوصله راه رفتن رو یاده بچه هاشون دادن ، ولی تو پیری بچه هاشون خجالت میکشن ویلچرشونو هل بدن !
.
.
.
.
همیشه مادر را به مداد تشبیه میکردم که با هر بار تراشیده شدن ، کوچک و کوچک تر میشود . . .
ولی پدر . . .
یک خودکار شکیل و زیباست که در ظاهر ابهتش را همیشه حفظ میکند ، خم به ابرو نمیاورد و خیلی سخت تر از این حرفهاست . فقط هیچ کس نمیبیند و نمیداند که چقدر دیگر میتواند بنویسد . . .
بیایید قدردان باشیم . . .
به سلامتی پدر و مادرها
.
.
.
.
دست پر مهر مادر تنها دستی است که اگر کوتاه از دنیا هم باشد ، از تمام دستها بلند تر است . . .
.
.
.
.
پدر و پسر داشتن صحبت میکردن . . .
پدر دستشو میندازه دوره گردنه پسرش میگه پسرم من شیرم یا تو ؟
پسر میگه : من !
پدر میگه : پسرم من شیرم یا تو ؟؟ !
پسر میگه : بازم من شیرم !
پدر عصبی مشه دستشو از رو شونه پسرش بر میداره میگه : من شیرم یا تو !؟
پسر میگه : بابا تو شیری !
پدر میگه : چرا بار اول و دوم گفتی من حالا میگی تو ؟
پسر گفت : آخه دفعه های قبلی دستت رو شونم بود فکر کردم یه کوه پشتمه اما حالا . . .
به سلامتی هرچی پدره . . .
.
.
.
.
مادر تنها کسی است که میتوان “ دوستت دارم ”هایش را باور کرد ، حتی اگر نگوید . . .
.
.
.
.
مادر یعنی به تعداد همه روزهای گذشته تو ، صبوری
مادر یعنی به تعداد همه روزهای آینده تو ، دلواپسی
مادر یعنی به تعداد آرامش همه خوابهای کودکانه تو، بیداری !
مادر یعنی بهانه بوسیدن خستگی دستهایی که عمری به پای بالیدن تو چروک شد !
مادر یعنی بهانه در آغوش کشیدن زنی که نوازشگر همه سالهای دلتنگی تو بود !
مادر یعنی باز هم بهانه مادر گرفتن . . .
.
.
.
.
اگر ۴ تکه نان خیلی خوشمزه وجود داشته باشد و شما ۵ نفر باشید ، کسی که اصلا از مزه آن نان خوشش نمی آید مطمئنا مادر  است .

این مادر دنبال جیست ؟؟؟؟
در این قصه ، لیلی همیشه مجنون است!

وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته میره..

میفهمی پیر شده...!

وقتی داره صورتش رو اصلاح میکنه و دستش میلرزه..

میفهمی پیر شده...!

وقتی بعد از غذا یه مشت دارو میخوره..

میفهمی چقدر درد داره...!

و وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های توست

دلت میخواد....

به نظرت دلت میخواد چیکار کنی...؟

طبق معمول مامانم بابامو صدا زد که بیاد دره شیشه سس رو باز کنه

پدرم بعد از کلی کلنجار رفتن نتونست دره شیشه سس رو باز کنه

مادرم منو صدا زد و منم خیلی راحت درش رو باز کردم و به بابام گفتم : اینم کاری داشت

پدرم لبخندی زد و گفت :

یادته وقتی بچه بودی و مامانت منو صدا میزد تو زود تر از من میومدی

و کلی زور میزدی تا دره شیشه سس رو باز کنی ؟؟؟!!!!!

... ... ... ... یادته نمی تونستی ...

یادته من شیشه سس رو میگرفتم و کمی درش رو شل میکردم تا بازش کنی و غرورت نشکنه ...

اشک تو چشمام جم شد ...

نتونستم حرفی بزنم و فقط پدرم رو بغل کردم !